📍در ICU، بدن بیمار زیر فشار فیزیولوژیک شدیدی قرار دارد. از هیپرگلیسمی ناشی از استرس گرفته تا افت ناگهانی کورتیزول، اختلالات آب و الکترولیت و واکنشهای التهابی. دسته دارویی Endocrine شامل انسولینها، کورتیکواستروئیدها و تنظیمکنندههای متابولیک است که برای پایداری درونی و کنترل شرایط بحرانی بدن استفاده میشوند.
🧠 بدون این داروها، حتی دقیقترین تنظیمات ونتیلاتور یا پایش همودینامیک، نمیتوانند اثر کافی داشته باشند.
انسولین Regular (IV): کنترل قند با دقت میلیگرم بر دسیلیتر، بهویژه در DKA، HHS، و هیپرگلیسمی استرسی
گلوکوز ۵۰٪: درمان هیپوگلیسمی حاد
هیدروکورتیزون (Hydrocortisone): در شوک سپتیک مقاوم به وازوپرسور
پردنیزولون، دگزامتازون: کنترل التهاب یا در بیماران دارای بیماری زمینهای
لووتیروکسین (در بیماران با میگزدم یا نارسایی تیروئید بحرانی)
محلولهای قندی–الکترولیتی خاص: برای تثبیت متابولیسم سلولی
چون تنظیم قند و کورتیزول در ICU یک علم و هنر است؛ نه خیلی بالا، نه خیلی پایین — بلکه دقیقاً در نقطهٔ هدف
چون انسولین وریدی باید با پایش ساعتی قند، قطع و وصل هوشمند و پیشگیری از هیپوگلیسمی همراه باشه
چون کورتونها اگر نابهجا استفاده بشن، ممکنه ایمنی بیمار رو سرکوب یا فشار رو بالا ببرن
چون تنظیمهای متابولیک، مستقیماً بر وازواکتیوها، سدیشن، ترمیم بافت و دفع دارو اثر میگذارن
🧠 پرستار مراقبت ویژه باید بلد باشه در لایهای عمیقتر از علائم حیاتی کار کنه — در هورمونها، متابولیسم و فیزیولوژی سلولی.