📍شلکنندههای عضلانی یا Paralytics داروهایی هستند که در شرایط بحرانی، برای فلج موقت عضلات اسکلتی استفاده میشن. این داروها به خودیخود هوشیاری یا تسکین درد ایجاد نمیکنن، اما در موارد خاصی مثل ARDS شدید، کنترل تهویه مکانیکی، یا القای سریع انتوباسیون (RSI) حیاتیاند.
روکورونیوم (Rocuronium): شلکننده سریعالاثر، پرکاربرد در RSI
سیساتراکوریوم (Cisatracurium): مناسب برای بیماران نارسایی کبدی یا کلیوی
ساکسینیلکولین (Succinylcholine): شلکننده دپلاریزان با شروع خیلی سریع، ولی با محدودیتهای مهم
پانکورونیوم، وکورونیوم: از نسلهای قبلی با اثر طولانیتر
چون این داروها بیمار را کاملاً فلج میکنن بدون اینکه بیهوشش کنند—اگر همراه با سداتیو تجویز نشه، بیمار در «کابوس بیحرکتی» گیر میافته
چون بدون پایش TOF (Train of Four)، ممکنه بیمار بیش از حد فلج بمونه یا کاملاً فلج نشه
چون پرستار ICU باید زمان دقیق شروع، مدت اثر، پایش عمق فلج، مدیریت راه هوایی و برنامه قطع دارو رو بدونه
🧠 دانستن شلکنندههای عضلانی یعنی دانستن زمان دقیق برای کنترل کامل تنفس، جلوگیری از آسیبهای ثانویه، و اجرای بینقص پروتکلهای تهویه در شرایط بحرانی.