Anticoags

📍بیماران ICU معمولاً بی‌تحرکند، دچار التهاب سیستمیک‌اند و جریان خون‌شون هم گاهی آهسته یا نامنظمه. همه این‌ها یعنی: «زمینهٔ عالی برای تشکیل لخته». و این لخته‌ها می‌تونن از رگ پا شروع بشن و به ریه، قلب یا مغز برسن. دسته دارویی ضدانعقادها (Anticoags)، دقیقاً برای پیشگیری یا درمان ترومبوز و آمبولی طراحی شدن.

🧠 این داروها کمک می‌کنن که در کنار کاتتر و تخت و عدم تحرک، خون همچنان جاری بمونه — بدون ایست یا تهدید.

💊 داروهای شاخص این گروه:

• هپارین معمولی (UFH): تزریق زیرجلدی ۵۰۰۰ واحد هر ۸ یا ۱۲ ساعت، رایج‌ترین پروفیلاکسی ICU
  
  

• انوکساپارین (Enoxaparin): دوز ۴۰ میلی‌گرم روزانه (یا ۳۰ میلی‌گرم BID)، گزینه محبوب‌تر در بیماران پایدار
  
  

• آپی‌کسابان، ریواروکسابان، دابیگاتران: ضدانعقاد خوراکی نوین (معمولاً پس از ICU)
  
  

• هپارین وریدی پیوسته: برای DVT/PE تاییدشده، با پایش دقیق aPTT
  
  

• وارفارین: در برخی بیماران خاص (پروتز دریچه، AF طولانی‌مدت)
  
  

🎯 چرا برای ICU Nurse مهم است؟

• چون اشتباه در زمان تزریق یا نادیده گرفتن نارسایی کلیه می‌تونه باعث هم خون‌ریزی بشه، هم بی‌اثر شدن دارو
  
  

• چون باید بدانی چه زمانی تزریق رو نگه‌داری (مثلاً قبل از جراحی، تعویض پانسمان، کشیدن لوله)
  
  

• چون پایش خونریزی پنهان (ادرار خونی، افت Hb، خونریزی لثه یا گوارشی) اول از چشم تو رد می‌شه، نه مانیتور!
  
  

• چون هماهنگی با پزشک در زمان INR/aPTT و تغییر رژیم دارویی یکی از نقش‌های حرفه‌ای توست
  
  

🧠 پرستار ICU فقط دارو نمی‌زنه، بلکه با تزریق هر دوز هپارین یا انوکساپارین، بین لخته و خونریزی تعادل برقرار می‌کنه.