📍بیماران بخش ICU، فقط برای درمان بیماری فعلی بستری نمیشوند؛ آنها به دلیل بیتحرکی، تغذیه ناکافی، ضعف سیستم ایمنی و تجهیزات تهاجمی مثل لوله ونتیلاتور، کاتتر، درن و… در معرض عوارض ثانویه زیادی هستند. دستهٔ Prophylaxis شامل داروهایی است که برای پیشگیری هدفمند از زخم فشاری، ترومبوز، تشنج، آسیب کبدی، ضعف عصبی یا سوءتغذیه سلولی استفاده میشوند.
🧠 این داروها نقش محافظتکننده دارند؛ مثل سپری در مقابل عوارض پنهانی که اگر مراقبت نشوند، بحران بعدی را میسازند.
PPIها و H2 بلاکرها: برای پیشگیری از زخم گوارشی استرسی
انوکساپارین / UFH: پیشگیری از DVT
پیریدوکسین (B6): پیشگیری از نوروپاتی یا همراه درمان خاص
لومینال (فنوباربیتال): پیشگیری از تشنج در بیماران پرریسک
NAC: محافظت کبدی در موارد پرخطر
آنتیاکسیدانها، مکملهای تغذیهای، و ویتامینهای خاص ICU
پمادهای پوستی، دهانی و چشمی: برای پیشگیری از زخم فشاری، خشک شدن و آسیب موضعی
IPC / جوراب کشی + داروی مکمل: پیشگیری ترکیبی از آمبولی
چون بسیاری از این عوارض ثانویه، قابل پیشگیریاند اما بهشرط آگاهی پرستار و اجرای درست دستورات دارویی
چون برخی از این داروها باید طبق دستورالعمل سازمانی ICU تجویز شوند، نه صرفاً با دستور لحظهای پزشک
چون پرستار باید بداند کِی بیمار به مراقبت حمایتی نیاز دارد، حتی اگر فعلاً مشکلی ندارد
چون ایمنی بیمار، فقط به احیای لحظهای وابسته نیست؛ به پیشگیری روزانه، روتین و منظم هم وابسته است
🧠 پرستار مراقبت ویژه کسیست که در کنار تمام فوریتها، حواسش به آن زخم فشاریِ در حال شکلگیری، آن کبد پُرسموم، آن زخم گوارشی خاموش، و آن سکوت تهدیدآمیز باشد.